14/03/2013 05:19:24

Rruga drejt çmimeve në gastronomi dhe libri i parë i Renatos

Flet për HermesNews Renato Mekolli, fitues tre herë i çmimit Kapelet e Arta në kuzhinën moderne greke

Si ndjehesh pas këtij çmimi ? Është e treta herë me radhë dhe nuk besoj se kjo ka ndodhur më parë...apo jo ?

Ndjehem jashtë mase i gëzuar. Sado që gjatë gjithë vitit kritikuesit e gastronomisë greke shkruajtën jashtëzakonisht bukur për mua, kritikuan çdo pjatë dhe provuan çdo pjatë, një për një, unë përsëri e kisha atë frikën se diçka do gjenin, mund të mos u pëlqente dhe mund të rrezikoja çmimin kapelet e arta mes chefave më të mirë të vitit. Ja që ia arrita dhe këtë vit. Më pare ka ndodhur, por që të jetë një shqiptar mes chefave të gastronomisë greke, mes më të mirëve të greqisë dhe për 3 vjet rradhazi nuk ka ndodhur. Hera e parë.

Çfarë projektesh ke pas këtij çmimi ?

Pas këtij çmimi i cili vendoste dhe vazhdimin tim në restorantin me historik të Athinës, këtë javë kanë filluar diskutimet për kontratën e re me restorantin për vitin 2013-2014, aty ku ka ardhur Sofia Loren, Aristotelis Onasis, Maria Kalas, këngëtarja e famshme e muzikës jazz Dee dee Bredgwater, Kostas Karamanlis, Adonis Samaras, politikanë, famijlje mbretërore e shumë akoma. Tani është koha të shplodhem, të jem larg restorantit për 3 muaj sado që ai do vazhdojë të jetë i hapur, të mbushem me energji, me ide të reja. Dua të kem një koncept të ri për kuzhinën dhe për restorantin. Plane jashtë Greqisë kam dhe janë të shumta sidomos për në Shqipëri. Diskutoj me njerëz të mediave, me gazetarë për diçka të bukur dhe të veçantë, por për momentin nuk është as një gjë e sigurt. Plani tjetër është një libër i imi i cili ka filluar të bëhet realitet. Do të jetë shumë i veçantë dhe do të ketë gjithçka brenda, me një skuadër nga më të mirët në Greqi, nga fotografët dhe deri tek kopertina. Këto për momentin përsa i përket planeve dhe ideve të reja që kam në mendje.

Kujt ia dedikon suksesin ?

Këtë çmim sigurisht ua dedikoj të gjithë shqiptarëve që padyshim u gëzuan shumë me çmimin që fitova vjet, kolegëve të mi që janë në këtë art kaq të bukur brenda dhe jashtë Shqipërisë.

Çfarë ju tërheq tjetër përveç gatimit ?

Gjimnastika, udhëtimet dhe muzika.

Cili ka qenë kritiku më i rreptë që keni patur ?

Pa dyshim Frank Bruni, i gazetës New York Times, i cili nuk donte të kishte njeri afër tavolinës. Ishte vetëm me një bllok në dorë, provonte dhe shkruante. Aty nuk më ngeli pikë gjaku në këmbët e mia dhe derisa të lexoja kritikën e tij nuk kisha gjumë. Kritika ishte jashtzakonisht e mirë gjë që më gëzoi pamasë. Ai shkruante mes të tjerave se në Athinë gjëndet një star i kuzhines greke, një top chef i vërtetë i gastronomisë. Tjetër kritik ka qenë dhe një grek nga më të rreptët që ka Greqia për gastronominë. Atë arrita ta bëj për vete...Shkroi për mua se Renato Mekolli është shqiptari i cili ka arritur t'a çojë gastronominë tradicionale greke në atë moderne. Jemi krenare për të, gjithashtu ky gazetar i cili quhet Epikuros, më futi në librin e tij, një gjë që më befasoi, pasi në këtë libër shkruhet shumë për mua, për Shqipërinë dhe për punën time.
Cila është veçoria guzhinës greke ?

Kuzhina greke nuk ka ndonjë veçori të veçantë, në përgjithësi si Shqipëria, Greqia dhe Turqia apo vende të tjera të Ballkanit, kemi shumë gjëra të përbashkëta.


Pjata tradicionale që ju pëlqen më shumë ?

Nëse më pyesni për Shqipërinë, pa dyshim tavat e dheut, tava e kosit, si dhe plenci me lëng në saç. Këto më pëlqejnë dhe i ha sa herë që jam në Shqipëri, ndërsa në kuzhinën greke më shumë musakaja.

Cila do të ishte këshilla më e mirë për ata që duan të merren me artin e guzhinës ?

Këshilla për ata që duan të merren me këtë art është të kenë shije se kjo është gjëja më e rëndësishme, të kenë fantazi, të jenë të përqëndruar, të dëgjojnë këshillat e chefave në kuzhinë dhe mos të hiqen si kaposha. Duhet të pyesin për çdo gjë që të jenë të thjeshtë dhe modest. Mos të kopjojnë pjatat e chefave që janë jashtë Shqipërisë po të ulin kokën dhe t'a çojnë kuzhinën tonë shumë lart, se kemi një kuzhinë të pasur. Kemi tokën, kemi detin, kuzhina jonë nuk është fasule me pilaf. Çfarëdo që nxjerrë kjo tokë në Shqipëri është një pjatë e re. Kjo e fundit është për kuzhinierët e Shqipërisë që janë ngjitur tek kuzhina greke dhe italiane sidomos dhe nuk kanë fantazi të bëjnë diçka më shumë. Nuk e them për të tërë, por shumica e bën këtë.

Pse chefat e guzhinës janë, në pjesën më të madhe, meshkuj ? Meshkujt gatuajnë më mirë, apo kanë më shumë kohë për t'iu dedikuar gatimit ? Ka ndonjë arsye tjetër ?

Eshtë një art i vështirë, do shumë përqëndrim, organizim, por ka dhe femra që kanë ecur shumë në këtë art. Janë të pakta sigurisht por ka. Zëvendësja ime psh në restorant është femer dhe është jashtzakonisht e mirë, por është punë e lodhshme shumë për një femër. Në kuzhinën e shtëpise është ndryshe.

Intervistoi Doriana Metollari

Dërgo me email | Stampo artikullin